ARMANDO PELLUMBİ

ARTAKALAN

Ben sarımsak soğan yiyip otobüse 
binen kişiyim. Pazar sabahı duvarı matkapla delip uykuları kaçıran kaçık komşuyum. Pazar gününü Pazartesi’ye bağlayan kişiyim. Sınıfta konuşanları sinsice tespit edip öğretmene ispiyonlayan işgüzar öğrenciyim. Çöp konteynerinden aniden fırlayıp öd koparan psikopat kediyim. Filmde fakir fukaraya kötü davranan fabrikatörün oğluyum. Halıya düşen ekmeğin tereyağlı kısmıyım. Trafikte olur olmaz yanan kırmızı ışığım. Yeşil ışığın parıldamasıyla birlikte kornaya zart diye basan şoför de benim. Erol Taş bile benim yanımda kağıt helva gibi kalır. Gargamel bile benim yanımda Gülen Gözler isimli filmdeki Yaşar Usta gibi kalır.