Hasan ÖZPOLAT

AŞK;PENCERESİNDEN BAKILIR

Oktay, yoksul bir ailenin tek erkek çocuğuydu. Uzun boylu ve yakışıklıydı. Güzel bir ahlakı vardı. On sekiz yaşındaydı. Babasından aldığı aile sevgisini damarlarında hissedebiliyordu. Ailesinin her ferdine âşık, bu aşkı kalbinin en ücra noktasına nakşeden bir gençti. Ailesine zarar gelmemesini ve onların en büyük mutlulukları hak ettiğini söylerdi her zaman. Tıpkı babası gibi!

 
***
Canım sevgilim, bir meleksin gözlerimde iz bıraktıran. Bedenimi hafifçe çekip sana yönlendiren bir melek. Ben de karşılık veriyorum. Aşkımızın pencereleri önünde kanat çırpıp uçan kuş gibi, uykusuz ve sessiz gecelerimde seni hayal etmek gibi, işte bu gibileri yüreğimde hissettiğim an da seviyorum seni. Gece yarısı tenha bir aşkın pınarlarında yıkandık. Birbirimizi daim kılmak için razı olduk. Seni zevkle yaşamak kadar daha bir heyecan tatmadım.
 
Buse Kondur
 
Sana baktığımda,
Bir buse kondur göz bebeklerime.
Dokunuşumda dudaklarıma,
Saygıda alnına bir öpücük benden,
Yanaklarıma bir buse senden…