Gelmiş ile geçmişin, hasret ile buluşmanın,
yaşam ile ölümün halleştiği zamanlardı. O sessizlik en öğretici en vakur
ibadetti. Her yaşanan, insanın içinden bilmediği bir köşeyi aydınlığa
çıkarıyordu. Bu yüzden her yaş alış önemliydi aslında sadece kutsanan gençlik
değildi insan ömrünün altın çağı.