DEYİMCİ

İLK 4 ALBÜM

Kim anlaşılmak ister evlat - bilir misin?

Ölmek isteyen - zaaflarıyla, maskesiz, oracıkta apaçık.

Anlaşılmak istiyorsun ya - beni düzeltiyorsun sözde,

Madem maksadın ölmek değil - kendini gözüme sokuşturma,

Bırak ne anladığımı - ne anlıyorsam - bana!

Dur iki ayağının üstünde, yalpalama!


Bırak boş ver öyle ‘mutluluğun resmiymiş’ - o etmezdir sınırını -

Bana çizebileceğin kadar en kötü resmini çiz insanlığın - anladığın,

İşte anca o resim kadar yaralı yarasız kalbin - mesele muhabbetse,

Bize de sormazsın ister miyiz canını ya, hadi neyse.


Sökeceksen maskeni, gözyaşlarıyla - o zaman yıkıl karşımdan,

Ara Kara Baba’yı - nehrin köşesinde yakın tütsüleri, cigaraları, bulun buluşturun,

İğrenirsin yeşilden - unut ama bil ki imanın tutuyor kalbini - kim bilir ne haldesin,

Bir de anımsa diye - koyu sohbetle meselâ iki selâm, tekten yavaştan vedalaş sebebi:


“...çekiniyorsun bugününü yaşamayı çünkü yarın bugün gibi olmayabilir diye, he mi?

Bir tahmin et çocuk - yarın zaten farklı olacak:

Damladığı biri sen olmasan da, bu saatin yağmuru sonrakine nasıl vuramayacak? -

İşte öyle, kalmak istiyorsan hapishanende dinlendin, sana kimse karışamayacak -

Ama yaşamak istiyorsan hayatını - o yağmurun dansını işte kimse durduramayacak!”