TİJEN ŞANLI ASLAN

Tİ 1 ÖYKÜLER

Yapraklara çiy düşmüş yalnız bir yayla sabahında, kirazlar öksüz. Karşıki dağa arkadaki dağın gölgesi vuruyor. Çay ağır ağır demleniyor. Her yer tarumar, her yer sessiz; geçmişse hala gülümsüyor… Ve ben duyuyorum annemin sesini ve ben duyuyorum babamın sesini ve ben duyuyorum kardeşlerimin sesini ve ben duyuyorum yavrumun sesini, 

sessizliğin içinde…