Kadınsan;
Düşüncelerini içinden geldiğince, söyleyemezsin.
Kadınsan;
Ulu orta her yerde, gerekmedikçe çok konuşamazsın.
Kadınsan;
Kıyafetlerine her zaman, dikkat etmek zorundasın.
Kadınsan;
Toplum içinde, coşkuyla kahkaha atıp, gülemezsin.
Kadınsan;
Sessiz, uslu çocuk gibi söz dinlemek zorundasın.
Kadınsan;
İşte, sokakta, kuytu köşelerde kıstırılıp, taciz edilirsin.
Kadınsan;
Dilediğin zaman, tek başına gece sokağa, çıkamazsın.
Kadınsan;
Erkeklerle her yerde, insanca arkadaş, dost olamazsın.
Kadınsan;
Ev işlerini daima ve sigortasız yapmak zorundasın.
Kadınsan;
Çocukların, eşin, ailen için hayatından vazgeçmelisin.
Kadınsan;
Hayatını yüreğinden geldiği gibi, asla yaşayamazsın.
Kadınsan;
Hayatının baharında, ilkel törelere kurban verilirsin.
Kadınsan;
Erkeğin her zaman, daima hep bir adım, arkasındasın.
Kadınsan;
Eşit haklara ve özgürlüklere, adilce sahip olamazsın.
Oysa;
Kadınsan;
Ailen ve toplum için öğreten, eğiten, her daim emeksin,
Kadınsan;
Şefkatinle nice yaralara deva olan, kanatsız meleksin,
Kadınsan;
Sımsıcak sevginle ısıtan, sığınılan, korunaklı bir limansın,
Kadınsan;
Karanlığın içinde, ışıl ışıl parlayan, sönmeyen aydınlıksın,
Kadınsan;
Cana can veren, olmazsan olmaz, dünyalara bedel hayatsın,
Kadınsan;
Her daim hatırlanıp, elleri öpülüp, baş tacı edilmesi gereken,
Kadınsan;
Cennetin ayaklarının altında olduğu, müşfik, kutsal anasın,
Kadınsan;
Dünyada en değerli, eşsiz ve çok özel, nadide bir çiçeksin...