Bir askeri öğrencinin en büyük hayali mezuniyet
günü kepi havaya fırlatırken tribünde ailesini ağlatıp gururlandırmaktır.
Askeri okulda ne kadar acı çekerse çeksin, ne zorluklara göğüs gererse gersin
önemli değildir onlar için. Aileleri bilmez zaten onların çektiği zorlukları o
okuldayken. Anlatmaz ki hiçbiri annesine babasına. Soğuk odada yatarsın,
titreyerek uyanırsın. Annen “Oğlum sıcak mı odalarınız?” diye sorar, dersin ki
“Herhalde anne. Bakıyorlar bize burada. Sıcacık hem de.” Anlatmaz ki hiçbiri
askeri okulda geçen uykusuz, hasta geceleri. Üzemezsin çünkü aileni. Onların
tek ağlamasını istediğin yer mezuniyet günü o tribün sandalyeleridir.
Maalesef hayalimiz olan o gün, hayalimiz
olarak kalacaktı...