Sana bölünmüş bir uykuyu armağan
edeyim
Usulca düşerken başın yastığa
Göz kapaklarında kalmış son ışık
haresini öpeyim
Sen anımsa
Gözümü, sana düşüşünü bakışımın
ve rengini çehremin
Ben öperim
Ta ilk uykundan öperim seni
Bana zaman deme
Bana uzaklar, bana sokaklar
Bir dua bulur kuvvetime gömerim
seni
Bir dilek diler
Düşüne inanırım senin
Sana dinmeyen, susmayan bir
uyanış armağan edeyim
Kalemin bölüp durduğu gibi
Kâğıdın beyaz göğsünü
Bölsün dursun zihinleri ve
mesafeleri
Bana zaman deme
Bana yürek de
Bir dua bulup çıkarırım seni
sevda yüzüne...