Bir
askeri öğrencinin en büyük hayali mezuniyet günü kepi havaya fırlatırken
tribünde ailesini ağlatıp gururlandırmaktır. Askeri okulda ne kadar acı çekerse
çeksin, ne zorluklara göğüs gererse gersin önemli değildir onlar için. Aileleri
bilmez zaten onların çektiği zorlukları o okuldayken. Anlatmaz ki hiçbiri
annesine babasına. Soğuk odada yatarsın, titreyerek uyanırsın. Annen “Oğlum
sıcak mı odalarınız?” diye sorar, dersin ki “Herhalde anne. Bakıyorlar bize
burada. Sıcacık hem de.” Anlatmaz ki hiçbiri askeri okulda geçen uykusuz, hasta
geceleri. Üzemezsin çünkü aileni. Onların tek ağlamasını istediğin yer
mezuniyet günü o tribün sandalyeleridir.
Maalesef
hayalimiz olan o gün, hayalimiz olarak kalacaktı...